Kościół Najświętszej Marii Panny to benedyktyński klasztor położony w Zadarze w Chorwacji. Został założony w 1066 roku po wschodniej stronie starego rzymskiego forum. Klasztor benedyktyński został założony obok istniejącego kościoła w 1066 r. Przez szlachciankę z Zadaru, Čika. Klasztor otrzymał następnie ochronę królewską i darowizny od króla Petara Krešimira IV. Po zostaniu zakonnicą w późniejszym życiu, Čika wyposażył klasztor w dwa hymnaria i modlitewnik oraz inne cenne przedmioty. Oba hymnaria zostały utracone, ale modlitewnik przetrwał i jest obecnie przechowywany w Bibliotece Bodleian w Oksfordzie. Córka Čiki, Vekenega, weszła do klasztoru jako zakonnica około 1072 r., Po śmierci męża Dobrosława. Vekenega, jako pierwszy następca Čiki, szukał pomocy finansowej od nowego króla Kolomana na Węgrzech w celu dokończenia klasztoru i wzniesienia nowych obiektów klasztornych. Monumentalna wieża nosi imię Colomana i rok 1105. Na wieży znajduje się napis upamiętniający wejście króla do Zadaru w 1102 r. W kaplicy wieży znajdują się również pozostałości fresków z XII wieku. Kościół nosi jej grób, ozdobiony wersetami łacińskimi. W 1507 roku urodzony w Korčuli budowniczy i kamieniarz Nikola Španić dodał nowy renesansowy portal i południową fasadę. Wnętrze zdobią bogate motywy barokowe z 1744 r. Podczas II wojny światowej, kiedy miasto było częścią Włoch, kościół i okolica zostały zniszczone przez bombardowania alianckie. Kościół został odbudowany po wojnie