Bazylika Mariacka jest trójnawowym kościołem o planie kwadratu, którego ściany boczne zachowały się prawie do pierwotnej wysokości. Rozmiar kościoła (11 x 24 m) wskazuje na dużą populację pobliskiego bizantyjskiego castrum, wznoszącego ten gmach w V / VI wieku.

Obszar ołtarza jest dwa stopnie wyższy i jest oddzielony od nawy kościoła częściowo zachowanym łukiem triumfalnym. Podstawa ołtarza jest zachowana na miejscu. W atrium bazyliki znajduje się niewielka kolekcja kamiennych zabytków, w których znajdują się między innymi znaleziska kościelne, transennae, kamienne kraty okienne.

Specyfika bazyliki Mariackiej polega na wyglądzie świątyni zakończonej prostokątną absydą, podczas gdy większość bazylik z tego okresu miała półkolisto zorganizowane sanktuarium.

W otwartej przedniej części bazyliki i wokół niej znajdował się wczesnochrześcijański cmentarz o długości 300 m, rozciągający się aż do południowo-wschodniego narożnika castrum.