Opierając się na starożytnych zwyczajach swego zakonu, franciszkanie konwentualni zbudowali swój kościół i klasztor na najpiękniejszej pozycji portu Vis i poświęcili je dalmatyńskiemu patronowi, św. Hieroniemowi na początku XVI wieku. Zewnętrzna część kościoła jest ozdobiona renesansowymi elementami tego okresu. Klasztor ma niezwykły, nachylony i częściowo półkolisty kształt, ponieważ został zbudowany na łukach i na zewnętrznej ścianie widowni teatru rzymskiego. Części widowni można zobaczyć w piwnicach klasztoru i na jego północnej ścianie zewnętrznej. Tarasy oraz renesansowa i barokowa dzwonnica zostały dodane do nieoznakowanego budynku z małymi, później zamurowanymi stalowymi oknami, które nie miały dyspozycji klasztoru ani klasztoru. Wykorzystanie pozostałości rzymskiego teatru, duży ogród i cel uczynienia kościoła dostępnym dla łodzi z morza warunkowały niezwykłą odległość między kościołem a klasztorem z dzwonnicą.