ИСТРИСКИОТ СОБЕДНИЧКО ПОВИК, некогаш црквата и манастирот Свети Францис изградени во почетокот на 14 век е уште еден повеќеслоен споменик на Пореч, чија големина и намери се сменети низ историјата.

Црквата и манастирот биле подигнати врз темелите на црквата „Св. Томас“ од 5 век, за што сведочат и зачувани wallидни и подни мозаични мали фрагменти распуштени на приземјето под транспарентно скалило кое води кон церемонијалната сала. Не е познато кога манастирот бил напуштен. Во пишаните документи се споменува дека црквата била деконструирана во 1806 година за време на краткото владеење на Наполен. Подоцна го купил Маркиз Франческо Полесини, кој го хоризонтално поделен на приземје и на првиот кат. Во 1861 година, првиот кат сала стана градско собрание на Регионалното собрание.

Приземјето беше претворено во винарска визба со вградени стаклени обложени буриња зачувани до овој момент. Собраниската сала во Истра има зачувани богати парчиња штуко и фрески кои го украсуваат таванот долг 25 и 9 метри широк. Штуко го изработи занаетчија Giузепе Монтевентија од Болоња во 1751 година. Штуковите рамки три тавански медалјони кои содржат фрески - најголемото, што покажува рендерирање на Бесмислената замисла, е сместен во средина додека страничните медалјони ја прикажуваат Визијата на Свети Антониј од Падова и Стигматизацијата на Свети Френсис. Фреските ги красеше венецијанскиот сликар Ангело Вентурини паралелно со штуко. Прецизната година во која беа направени овие украси е познат од зачуваниот документ во кој се споменува дека биле донирани од францисконскиот свештеник Франческо Мичиел кој исто така имал мермерниот олтар Свети Крст направен за оваа црква во 1727 година. Рече олтар денес се чува во црквата на нашата дама на ангелите.

Денес, салата на Истралното собрание се користи како поливалентно место за одржување семинари, церемонијални сесии на округот собрание, како и уметнички изложби, вклучувајќи ја и Пореч Анале, најдолготрајната уметничка изложба во Хрватска. По повеќегодишно занемарување, откако винарската визба повторно стана отворена за јавноста и се користи како место за одржување разни настани во салата на Собранието.