Катедралата Крк или целосно Катедрала на Успение на блажената Дева Марија (хрватски: Katedrala uznesenja blažene. Тоа е седиште на Римокатоличката епархија на Крк. Црквата е изградена во 5-ти или 6-ти век, но археолошките докази укажуваат на тоа дека местото било користено од христијаните уште во 4 век.

Катедралата се наоѓа под градскиот рид Крк. Првото документирано спомнување на црквата датира од 1186 година. Тоа е трокорабна ранохристијанска базилика, која е дел од еден поголем комплекс, заедно со Романескна црква Свети Киринус (12 век), камбанарија (16 век), Капела на Света Барбара, ранохристијанска крштевка и апсида. Како што е вообичаено со другите цркви од истиот период, тој е ориентиран исток / запад, со својата фасада свртена кон улица која поминува низ градот Крк во правец север / југ. Црквата е долга 40 метри, а внатрешната ширина е 14,5 m (48 стапки).

За време на неколкуте археолошки истражувања меѓу 1956 и 1963 година предводени од Андро Мохоровиќ, биле откриени урнатините на античка римска терма датирана од 1 век. Откриени се остатоци од хипокауст и тепидариум со сочувани плочки од мозаик. Пронајдени се големи мозаични парчиња, носени од луѓе кои шетаат над нив, кои сугерираат дека локацијата можеби се користела за христијански маси уште во 4 век, пред да се изгради катедралата.

Според историските записи веднаш до некогашниот тепидариум, подоцна била изградена капела на Свети Јован Крстител, со крштевачки фонт, која стоела таму до 1565 година. Ова подразбира дека еден од базените на термата е претворен во крштеница. Под подот на денешната капела на Свето срце на Исус беше пронајдена и писка во облик на барел, како вода за крштевање.

Денешниот романесчки дизајн на катедралата е создаден во 11 и 12 век, околу исто време кога за прв пат е документирано неговото постоење во 1186 година. Над четвртиот главен град на внатрешноста (кога се брои од влезот на јужната страна) има натпис со кој се посветува црква до Дева Марија, бидејќи го означува местото каде порано заврши христијанската базилика.